Κάθε χρόνο στις 17 του Νοεμβρίου γιορτάζουμε την επέτειο του πολυτεχνείου. Ένας απ' τους σκοπούς της γιορτής είναι να μη ξεχάσουμε τι έγινε τότε σαν σήμερα.

Η μνήμη μας επιστρέφει στο 1973. Μια χρονιά πικρή, η πιο πικρή ίσως της εφτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας που αγκάλιασε θανάσιμα την πατρίδα μας από το 1967. Η χούντα είχε κουρελιάσει κάθε ιδέα κράτους, κάθε ιδέα δικαιοσύνης, κάθε ιδέα αξιοπρέπειας των πολιτών και ιδιαίτερα των φοιτητών, γιατί ήξερε πώς τα φοιτητικά νιάτα ήταν ο μεγάλος εχθρός της.

Και φθάνουμε στο Νοέμβρη του 1973 που οι φοιτητές με κέντρο το Πολυτεχνείο θ' αρχίσουν ένα αγώνα ενάντια στο καθεστώς της χούντας. Ο αγώνας του Πολυτεχνείου από φοιτητική διαμαρτυρία γίνεται λαϊκό ξέσπασμα για τα όσα υπόφερε ο λαός στα χρόνια της πιο σκληρής δικτατορίας που γνώρισε αυτός ο τόπος.

Στον αγώνα παίρνουν μέρος όχι μόνο φοιτητές, αλλά και όλη η κοινωνία. Ξεκινούν ένα αγώνα δύσκολο, μα τους δυναμώνει η πίστη στην ελευθερία και τους στηρίζει η ελπίδα πως η δικτατορία δεν μπορεί να μείνει για πολύ ακόμα και πως θα ξημερώσει για την πατρίδα η πολυπόθητη μέρα της λευτεριάς.

"Η ελευθερία δεν χαρίζεται, αλλά κατακτιέται"

Τα ελληνικά νιάτα γι' άλλη μια φορά έδειξαν ότι ξέρουν ν' αντιστέκονται στη βία. Έδειξαν ότι ξέρουν να υπερασπίζονται την Ελευθερία που είναι βγαλμένη «Απ'  τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά».

Πολυτεχνείο, 14 Νοέμβρη 1973

Την ημέρα λοιπόν αυτή πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις στο σχολείο μας από την Στ΄ Δημοτικού και υπεύθυνη δασκάλα, την Κ. Βλάχου Ευαγγελία.